رنگ در محیط کار...

انتخاب رنگ بسته به نوع فعالیت، بسیار متنوع است. اما در مجموع، رنگ‌ در محیط کار بایستی باعث بالا رفتن روحیه کار و تولید شود. 

رنگ‌های سرد: آبی و سبز

انتخاب رنگ بسته به نوع فعالیت، بسیار متنوع است. اما در مجموع، رنگ‌ در محیط کار بایستی باعث بالا رفتن روحیه کار و تولید شود.

در محیط‌هایی که فعالیت‌های بدنی انجام می‌شود، رنگ‌های ملایم و آرامش‌بخش، از خستگی می‌کاهد و به افراد کمک می‌کند با مدیریت نیروی خود در تمام زمان‌ها با نیرویی هماهنگ از پس انجام کارها برآیند. رنگ آبی محیطی آرام و صلح‌آمیز فراهم می‌کند و افراد را از هیجانات بی‌مورد به دور نگه می‌دارد. البته ممکن است این آرامش را در فضای کاری نپسندید و به دنبال هیجان و انرژی بیشتری باشید، اما در برخی محیط‌های کاری که تنش زیاد است، شاید این راهی برای تسکین تنش‌های روانی ناشی از کار باشد.

در محیط‌های ویژه‌ای که به تمرکز بالای فکری و عکس‌العمل‌های دقیق و سریع نیاز است، افراد باید در فضایی آرام به تصمیم‌گیری بپردازند. به طور مثال در محیط‌های درمانی و بیمارستانی و اتاق‌های عمل که تصمیم‌گیری‌ها بسیار حساس و تاثیرگذار است، رنگ زیبای سبز که ناشی از طبیعت است، می‌تواند محیطی آرام فراهم کند و به فرد قدرت تمرکز بیشتری دهد.

رنگ‌های گرم: زرد، نارنجی و قرمز

در بسیاری از محیط‌های کاری که فعالیت‌های بدنی چندانی صورت نمی‌گیرد، رنگ‌های گرم مثل طیف‌هایی از زرد، قرمز و آجری به افراد کمک می‌کند دچار خواب آلودگی نشوند. به عنوان مثال رنگ‌ در محیط کار و در فضای یک دفتر کار که محیطی نسبتاً ساکت است، حضور رنگ زرد یا قرمز حتی اگر در بخشی از اتاق نیز استفاده شود می‌تواند به بالا رفتن سطح انرژی کمک کرده و از کسالت نیروهای کار جلوگیری کند.

در اتاق‌های کنفرانس، جایی که افراد بایستی درباره مسایل مخلتف بحث کنند و به ایده‌های جدید دست یابند، استفاده از رنگ‌های گرم تحرک کافی را در فضا ایجاد خواهد کرد. البته می‌توان ترکیبی از رنگ‌های خنثی مانند خاکستری یا کرم را به همراه آنها به کار گرفت تا رنگ‌های گرم تعدیل شوند.

رنگ زرد، گرم و پرانرژی و گشاینده راهروهای باریک است، هم چنین فزاینده خلاقیت، باعث بالا رفتن روحیه و نشانه ذکاوت و رهبری است، این رنگ برای اتاق کنفرانس نیز مناسب است.

نارنجی رنگی چالش برانگیز و پرانرژی است و هوش، وفاداری و اعتماد به نفس انتخاب کننده‌اش را به نمایش می‌گذارد. در ترکیب با سفید، مناسب برای محیط‌هایی است که فروش در آنجا انجام می‌شود. همچنین در ترکیب با خاکستری متانت بیشتری یافته و محیط کاری گرم و امروزی به وجود می‌آورد.

تاثیری دوگانه:‌ بنفش

رنگ‌هایی مانند بنفش به جهت نزدیکی به هر دو رنگ آبی و قرمز، خصلتی دوگانه از خود ناشن می‌دهند و می‌توانند بنابر اینکه به کدام سمت متمایل هستند، تاثیرات متفاوتی بر جای بگذارند. اما در مجموع رنگی عمیق و باهویت است که بهتر است از طیف‌های ملایم آن در محیط کار استفاده شود.

خنثی: سفید، خاکستری، سیاه و قهوه‌ای

سفید رنگی خنثی، باز و تمیز است که فضایی راحت تدارک می‌بیند. ضمن اینکه در کنار همه رنگ‌های دیگر به شفاف‌تر شدن اثر آنها کمک می‌کند و در فضاهای کوچک باعث بزرگ‌نمایی می‌شود. بهتر است از سفید یا دیگر رنگ‌های خنثی برای سطوح بزرگ و رنگ پس‌زمینه مثل دیوارها استفاده شود تا فضا از آشفتگی نجات یابد.

رنگ‌های خنثی شامل طیف وسیعی می‌شوند که از سفید شروع شده و تمامی طیف‌های خاکستری را از روشن تا تیره در بر می‌گیرند و به سیاه ختم می‌شوند.

قهوه‌ای نیز جزء رنگ‌های خنثی است که طیف آن از کرم روشن شروع و به بژ و قهوه‌ای تیره ختم می‌شود.

رنگ‌ها براساس فاکتورهای مختلف دسته‌بندی می‌شوند. اما در مباحث هنری و کاربردی، اصلی‌ترین رنگ‌ها آبی، زرد و قرمز هستند که آنها را رنگ‌های اولیه می‌نامند. دیگر رنگ‌ها هر یک به ترتیبی، از ترکیب این سه رنگ به دست می‌آیند.

سبز که از ترکیب زرد و آبی به دست می‌آید، نارنجی که از ترکیب زرد و قرمز حاصل می‌شود و بنفش که ترکیبی از آبی و قرمز است، رنگ‌های ثانویه نامیده می‌شوند.

همچنین از ترکیب رنگ‌های ثانویه با رنگ‌های اولیه مجاورشان دوازده ترکیب جدید به دست می‌آید که رنگ‌های ثالث نام دارند.

سفید از ترکیب همه رنگ‌ها به وجود می‌آید و سیاه از نبود رنگ حاصل می‌شود. براین اساس، سفید و سیاه و ترکیب آنها یعنی خاکستری رنگ به حساب نمی‌آیند، اما اصطلاحاً در طراحی به آنها عنوان رنگ اطلاق می‌شود.

ترکیب سفید با هر یک از رنگ‌های اولیه و ثانویه و ثالث، تینت یا روشن‌کننده نامیده می‌شود و ترکیب سیاه با آنها را شید یا سایه می‌نامند. اصطلاح تینت و شدی در واقع به سایه روشن‌های یک رنگ می‌گویند. همینطور از ترکیب هر رنگ با خاکستری، تون (طیف) آن رنگ به دست می‌آید که بسته به میزان استفاده از خاکستری، تنالیته آن رنگ متفاوت می‌شود.

با این حساب می‌بینید که هزاران ترکیب رنگی می‌توان از ترکیب رنگ‌های مخلتف با یکدیگر و همچنین با سیاه و سفید به دست آورد که انتخاب‌های بی‌پایانی را در اختیار مصرف‌کنندگان و طراحان قرار می‌دهد.

معمولاً این ترکیبات را به ترتیبی که می‌بینید بر روی یک دایره به نام چرخه رنگ نشان می‌دهند که بیرونی‌ترین رنگ بر روی محیط، رنگی با خلوص بالاست.

دایره درونی‌تر، تینت‌های آن رنگ را نمایندگی می‌کند، لایه بعدی به نمایش تون پرداخته و داخلی‌ترین دایره شید یک رنگ را نشان می‌دهد.

اما رنگ‌ها براساس فاکتور دیگری نیز تقسیم‌بندی می‌شوند و آن میزانی از انرژی است که تولید می‌کنند.

براین اساس رنگ‌ها به دو گروه سرد و گرم تقسیم‌بندی می‌شوند. رنگ‌های زرد، قرمز و نارنجی جزء‌ رنگ‌های گرم به حساب می‌آیند و رنگ‌های آبی، سبز و بنفش در ردیف رنگ‌های سرد قرار می‌گیرند. البته رنگ ‌های مابین آنها نیز براساس اینکه به کدامیک نزدیک‌تر هستند، تقسیم می‌شوند.

رنگ‌های گرم در چرخه رنگ به چشم ما نزدیک‌تر به نظر می‌رسند تا رنگ‌های سرد، یعنی اجسامی که رنگ گرم دارند در فاصله مساوی، در مقایسه، اجسامی که رنگ سرد دارند، نزدیک‌تر می‌نمایند.

از این خاصیت در طراحی داخلی برای بزرگتر با کوچک‌تر نشان دادن فضاها استفاده می‌کنند به این ترتیب که مثلاً از رنگ‌های سرد برای محیط‌های کوچک استفاده می‌شود که آن را بازتر و بزرگتر نشان می‌دهد و بالعکس رنگ‌های گرم در محیط‌های باز و بزرگ به کار برده می‌شوند تا آنها را جمع‌تر و پوشیده‌تر نشان دهند.

سیاه، سفید و خاکستری جزء رنگ‌های خنثی به شمار می‌روند. گاهی در نقاشی با طراحی، بژ و قهوه‌ای نیز خنثی نامیده می‌شوند. رنگ‌های خنثی از نظر دید، بر دیگر رنگ‌ها برتری ندارند.

http://www.khanesazan.com                                              :منبع